اندیشه فرآورده گفت و شنود مداوم روح است با خود که در قالب زبان شکل می گیرد.
همه اندیشه ها محصول گفتگوی درونی ذهن با خود هستند.
به عبارت دیگر در وسیله زبان است که ما از وجود اندیشه آگاه هستیم، پس زبان واسطه ای است که از طریق آن آگاهی ما با هستی ما پیوند می خورد.
به گفته ویتگنشتاین:
محدودیت‌های زبان من به معنی محدودیت‌های جهان من است.
(خانه هستی اثر حمید صاحب جمعی)
