گفته ی ثورو در کتاب والدن با کمی تغییر: (کتاب ها باید با همان تا‌‌‌نی و ملاحظه ای که نوشته شده اند، خوانده شوند.)
اگر ما کمابیش همان چیزی هستیم که می خوریم، تا حد زیادی نیز همان چیزی هستیم که می خوانیم. (آدمی همان است که می خواند)
عمیق خواندن همواره با پیوندها سر و کار دارد: پیوند دادن آنچه می دانیم با آنچه می خوانیم، آنچه می خوانیم با آنچه احساس میکنیم،
مبلغی که بابت خرید کتاب می پردازیم، به مراتب پایین تر از هزینه هایی ست که در آینده بابت نخواندن آن پرداخت خواهیم کرد.
خلاصه‌ای از ۲۰ پاسخی که به این پرسش داده‌اند! ۱- کتاب نمی‌خوانیم زیرا “نیاز”ی به کتاب احساس نمی‌کنیم ۲- کتاب نمی‌خوانیم زیرا از شک‌کردن
واحد اندازه گیری کتاب خواندن، تعداد صفحه یا دقیقه در روز نیست، بلکه مقدار تغییری ست که در شناخت از هویت خودمان و یا ماهیت
دانشمندان معتقدند که تحسین کودکان به دلیل استعدادها و توانایی های طبیعی شان ممکن است به یادگیری آنها در آینده آسیب بزند. چنین تحسین هایی
1- در گروه کتابخوانی از دوستان پرسیدم: مشغول مطالعه چه کتابی هستید؟ هرکس چیزی نوشت. یکی از دوستانِ بسیار خوش ذوق و فعال برایم نوشت
