کتاب خوانی

در دوران نوجوانی عشق عمیقی به کتاب خواندن داشتم به حدی که توی مدرسه تو جامیزم همیشه یک کتاب رمان بود که یواشکی موقعی که معلم درس می داد باز می کردم و می خوندمش یا حتی شب ها قبل از خواب به نیت اینکه فقط یک ساعت کتاب بخونم و بعد بخوابم، کتاب رو باز میکردم و تا سحر مشغول و غرق در کتاب بودم  یا هر زمان کوتاهی که پیدا می‌کردم کتاب دستم بود.
یادمه اون زمان برای کتاب هام فلش کارت هم درست کرده بودم که اسم کتاب، تاریخ خوانش، نام نویسنده و مترجم رو روش مینوشتم که یادم بمونه چی خوندم وکِی خوندم!
همیشه دلم میخواست یک دورهمی کتابخوانی داشته باشم تا با یک عده کتاب دوست، طعم خوش کتاب ها را بچشیم و از همه مهمتر، بتونیم درباره کتاب ها صحبت کنیم تا بهتر و بیشتر به جونمون بشینن.
تا اینکه سال ۹۸، در حالی که داشتم همه تلاشم رو میکردم که مشاور و روانشناس قابل و خوبی بشم، تصمیم به برگزاری دورهمی کتابخوانی گرفتم.
با جمعی از اقوامِ جان، که همیشه نسبت به من لطف دارند، شروع کردم و بعد، چند دوست و همکلاسی که الان اونا هم دست کمی از اقوامِ جان ندارند، به گروهمون اضافه شدند و شروع کردیم به برگزاری دورهمی هفتگی کتابخوانی و بحث و بررسی کتاب های مختلف.

کرونا که شد فکر کردم عمر دورهمی کتابخوانی ما هم به پایان رسیده، ولی خوشبختانه نه تنها کلاسها به صورت مجازی ادامه پیدا کرد بلکه کرونا باعث شد بعضی از دوستان مشتاقِ خارج از کشور هم به ما بپیوندند.
از همان شروع دورهمی، هدفم صرفاً خواندن و تمام کردن کتاب ها نبود.بلکه می‌گفتم بیایید:

(کتاب ها را زندگی کنیم) تا بتونیم به سبک زندگی بهتر و در نتیجه ارتباطات بهینه و رضایت از زندگی برسیم.

در طول دو سال گذشته کتاب‌هایی که با هم خواندیم و زندگی کردیم عبارتند از: